Raporty z oceny działań minimalizujących oddziaływanie dróg na łączność ekologiczną

W ramach realizacji projektu „Drogi życia – ochrona korytarzy ekologicznych dla ludzi i przyrody” przeprowadzona została ekspercka ocena skuteczności działań minimalizujących przy wybranych odcinkach dróg szybkiego ruchu. Wyniki oceny przedstawione są w raportach, które zawierają analizy wpływu dróg na kluczowe gatunki i grupy zwierząt, w szczególności duże ssaki i płazy.

W ramach realizacji projektu „Drogi życia – ochrona korytarzy ekologicznych dla ludzi i przyrody” wybranych zostało 10 odcinków dróg szybkiego ruchu kolidujących istotnie z ważnymi korytarzami ekologicznymi. Dla wszystkich odcinków przeprowadzona została ekspercka ocena skuteczności zastosowanych działań minimalizujących barierowe oddziaływanie na łączność ekologiczną oraz kluczowe gatunki i grupy zwierząt, w szczególności duże ssaki i płazy. Wyniki oceny przedstawione zostały w raportach zawierających analizy skuteczności istniejących przejść dla zwierząt i ogrodzeń ochronnych. W przypadku płazów szczegółowo analizowano także metody ogranicza śmiertelności na jezdniach i obiektach odwodnieniowych.

Analizowane odcinki dróg:

• droga krajowa DK24, odcinek Skwierzyna Płd. – Chełmsko
• droga ekspresowa S-3, odcinek: Gorzów Wlkp. – Skwierzyna Płd.
• droga ekspresowa S-3, odcinek: Skwierzyna Płd. – Międzyrzecz
• droga ekspresowa S-3. odcinek: Międzyrzecz – Świebodzin
• droga ekspresowa S-5/S-10, odcinek: Stryszek – Białe Błota
• droga ekspresowa S-7, odcinek: Występa – Kielce Płn.
• droga ekspresowa S-7. odcinek: Elbląg – Pasłęk
• autostrada A2, Obwodnica Mińska Maz.
• droga ekspresowa S-7, odcinek: Pasłęk – Miłomłyn
• droga ekspresowa S-8, odcinek: Radzymin – Emilianów

Główne wnioski wynikające z przeprowadzonych analiz:

• liczba, zagęszczenie i parametry przejść dla zwierząt w wielu przypadkach odbiegają od optymalnych, także w obszarach o najwyższym statusie ochrony, w granicach korytarzy o znaczeniu kontynentalnym i siedlisk priorytetowych gatunków – np. wilka;
• funkcjonalność większości przejść dla dużych i średnich zwierząt istotnie ogranicza ubogie zagospodarowanie ich powierzchni i otoczenia – w efekcie obiekty o właściwych lokalizacjach i dużych rozmiarach wykorzystywane są jedynie przez pojedyncze gatunki i nie spełniają funkcji krajobrazowych;
• brak wdrożenia spójnego i odpowiednio skutecznego systemu ochrony płazów – stosowanych jest kilkanaście typów ogrodzeń herpetologicznych, z których tylko nieliczne są odpowiednio skuteczne, popełniane są liczne błędy przy projektowaniu obiektów odwodnieniowych skutkujące powstaniem śmiertelnych pułapek i niekorzystnych miejsc rozrodu.